10/09/2007
Activity Center : Michael Renkel en Burkhard Beins

Michael Renkel (°1965) studeerde klassieke gitaar in Hamburg. De manier waarop hij de gitaar hanteert, vormt een schakel tussen twee traditionele polen (enerzijds de invloeden van komponisten als Villa - Lobos, Henze, Lachenmann, Berio, Kagel, Cage en Feldman, en anderzijds oude luitmuziek) en mondt uit in de ontwikkeling van een geheel eigen taal vol alternatieve speeltechnieken en preparaties van de akoestische gitaar.
Als logisch gevolg laat hij in een later stadium ook de computertechnologie en (live-) electronics los op zijn instrument en werkt hij vaak samen met videasten. In zijn werk wordt de elektrische gitaar beschouwd als "een antenne die bespeeld dan wel gebruikt wordt om signalen van buitenaf op te vangen en te versterken". Als uitbreiding van dit instrumentarium, vervaardigt Renkel ook zijn eigen 'amplified stringboard'. Voorts schemert in zijn componeerproces ook de invloed van de genetica door, met onderzoekstermen als generatie, mutatie, hybride, (DNA) - codes, inherente ritmische strukturen van de taal, enz.
Na enkele vroege experimenten met tapecollages (waaronder veldopnames, loops, objets trouvées en een 'piano stringboard') en enkele rocksessies begon Burkhard Beins (°1964) eind jaren 80 zijn eerste live concerten te spelen met Michael Renkel. Aanvankelijk was het opzet om 'tape loops' in een live context te integreren, maar dat ontaardde al snel in een diepgaande interesse in de totale akoestische set-up van het instrumentarium. Burkhard zegt daarover : "Het strijken van een cymbaal en het omdraaien van een schakelaar zijn handelingen die onderling te zeer van elkaar verschillen, het bespelen van een drum, gecombineerd met een assortiment aan klokken en cymbalen, heeft een heel grote sonore rijkdom die volledig aansluit bij mijn klankconcepten.'
Als drummer is Burkhard autodidact, steeds op zoek naar een eigen individuele aanpak. In 1995 verkende hij kortstondig de Britse improvisatiescène in Londen en werkte daar samen met de groep Fraktales (eerder traditionele improvisatie) en het Yarbles Trio (een flirt met freejazz). Naast een hele rist samenwerkingen en projecten die Beins op het getouw zet met Michael Renkel, blijft hij ook geregeld samenwerken met artiesten als Axel Dörner, Andrea Neumann, Annette Krebs, Robin Hayward, Ignaz Schick en Jorg Maria Zeger. Ook interactieve programmeersessies met live electronics - specialisten Boris Balstchiun, Orm Finnendahl en Serge Baghdassarians, dragen Beins interesse mee.
Omwille van het behoud van de authentieke slagwerkklank, vertikt Beins het om piezo's of contactmicrofoons op zijn instrumenten te plaatsen. Hij beschouwt de oorspronkelijke klank als een enorme bron van akoestische rijkdom en streeft het doel na om elektronisch klinkende muziek te vervaardigen met louter akoestische middelen, die in zijn geval verder gaan dan eender welke vorm van traditioneel drum - of percussiewerk. Het Britse muziekblad The Wire prees hem in verband met dit laatste: "One of the strengths of Beins' playing is his ear for the strange."
Tijd en plaats van het gebeuren :
Activity Center : Michael Renkel en Burkhard Beins
Dinsdag 11 september 2007 om 20.00 u
Logos Tetraeder
Bomastraat 26
9000 Gent
Meer info : www.logosfoundation.org, www.burkhardbeins.de en www.renkel.org
Elders op Oorgetuige :
Trio Sowari in Q-O2 Werkhuis, 29/03/2007
QO-2 - Promenade - Sound like water - Amber, 14/10/2006
Review : Axel Dörner and Robin Hayward: Absinth, Wayne Spencer op www.stylusmagazine.com, 7/03/2005